Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
na osi z. Dla . = 0 mamy 1 - cos . = 0, czyli nie jest to istotne, natomiast dla . = . mamy 1 - cos . = 2. Oznacza to, że na ujemnej półosi z występuje osobliwość A .
Wzór (7.27) zapisany we współrzędnych kartezjańskich pokazuje jawnie osobliwość
dla ujemnej półosi
Jednak wybór ujemnej osi z jako miejsca osobliwości jest dowolny i powinna istnieć możliwość przesuwania tej półosi osobliwości ("struny Diraca") w dowolne miejsce, aby tylko zaczynała się w r = 0 i kończyła w nieskończoności. Takie przesuwanie powinno być zapewnione przez transformacje cechowania


(co jest źle określone na całej osi z), to możemy obrócić osobliwość A z ujemnej osi
na osi z. Dla . = 0 mamy 1 - cos . = 0, czyli nie jest to istotne, natomiast dla . = . mamy 1 - cos . = 2. Oznacza to, że na ujemnej półosi z występuje osobliwość A . <br>Wzór (7.27) zapisany we współrzędnych kartezjańskich pokazuje jawnie osobliwość <br>dla ujemnej półosi &lt;gap&gt;<br>Jednak wybór ujemnej osi z jako miejsca osobliwości jest dowolny i powinna istnieć możliwość przesuwania tej półosi osobliwości ("struny Diraca") w dowolne miejsce, aby tylko zaczynała się w r = 0 i kończyła w nieskończoności. Takie przesuwanie powinno być zapewnione przez transformacje cechowania <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=100&gt;<br>(co jest źle określone na całej osi z), to możemy obrócić osobliwość A z ujemnej osi
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego