gniewem wypominał królowi zaprzaństwo i zapowiedział, że kraj dotknie klęska posuchy i głodu. "Żyje Pan, Bóg Izraelów - zawołał prorok groźnym głosem - przed którego okolicznością stoję! Nie będzie przez te lata rosy ani deszczu, jeno według słów ust moich''.<br>Wypowiedziawszy proroctwo, uciekł ze stolicy przed zemstą króla i skrył się w ostępach górskich Zajordanii. Była to okolica bezludna, nie cierpiał jednak tam głodu, gdyż kruki dwa razy dziennie dostarczały mu chleba i mięsa, a wodę czerpał z potoku Karit. Nastała jednak zapowiedziana posucha, deszcze przestały padać, a potok wysechł całkowicie. Eliasz przeniósł się wobec tego do miasteczka Sarepat koło Sydonu.<br>Przygarnęła go