bo - jak się rzekło - wyrosła pod samo niebo i wrosła głęboko korzeniami, szeroko wokoło. Las ją otaczał jak &lt;orig&gt;cudostwór&lt;/&gt;, szczególnie gdy patrzyło się na nią z daleka.<br>Sosna ta rozrosła się na dwa grube ramiona, a jedno z nich oderwał jasny piorun w czasie nagłej burzy, drugi zaś zły człowiek ostrą piłą ściął. A więc Królowa-Sosna przestała żyć. A kapliczkę, co na niej wisiała, z &lt;orig&gt;Chrystusikiem&lt;/&gt; Frasobliwym, dobrzy ludzie przenieśli bliżej drogi, na jedną z sióstr - sosen i tak skończyła się historia Starej Sosny-Królowej, tego lasu, który noszę w pamięci.<br>&lt;au&gt;Aleksander Zaczyński&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Złodzieje - pracoholicy&lt;/tit&gt;<br><br>Dwie kradzieże samochodu, co najmniej