opowiadała. Władimir poszedł do Piłsudskiego. Ośmiu ich stoi półkolem. Przed nimi okrągły stolik, na nim puchar, statuetka z zegarem, róg - wszystko misternie zdobione. Za nimi ciemna ściana, cienie drzew. Trzej wysocy, Wołkowicki najwyższy. Rogatywki z wysokim otokiem, na rogatywkach srebrzą się orły, na kołnierzach wężyki, zgrabne bryczesy, błyszczące cholewy, z ostrogami lub bez. Wołkowicki z wąsem do góry, dwaj noszą przystrzyżone wąsiki. Wołkowicki ma wysokie kości policzkowe i krótką bliznę między lewym okiem a uchem - o centymetr od skroni - tatarska kość policzkowa go uratowała. Bez szabel, Wołkowicki i drugi wysoki z trzcinką. Ręce założone, z tyłu albo z przodu - 1922 rok