uchodzących do Jeziora Aralskiego. Otóż ich łączna powierzchnia (20 000 km&lt;hi rend="upper"&gt;2&lt;/&gt;) to blisko 60% aktualnego obszaru zajętego przez jezioro! (ryc. 79).<br>Podane przykłady rozbudowujących się delt świadczą o bezpośrednim i zupełnym zaniku niektórych części jezior. Jednak pewne ilości materiału zasilają pozostałą część powierzchni dna powodując wypłycanie. Tempo tego procesu można oszacować za pomocą bilansu osadów dostarczanych do jeziora, deponowanych w deltach i odprowadzanych z jeziora. Zazwyczaj tempo zasilania tego typu jest większe w przypadku jezior górskich, co wynika z większej siły transportowej i ilości zawiesin niesionych przez wody na odcinkach o dużych spadkach. Z rzek nizinnych ogromne ilości zawiesiny toczą np