stała się bardziej od innych głośna, ponieważ w obu przypadkach <orig>pohandlowano</> też z ludźmi. Żeby sobie odeszli z fabryki natychmiast, otrzymali propozycję odprawy w wysokości 22 wówczas pensji plus ustawowe w takich sytuacjach należności. Był szum. Protestowały związki. We Wrocławiu doszło do strajku. Przekonywano, że ludzie zgodzą się natychmiast odejść oszołomieni wypłatą (po 70 mln wówczas), a kiedy wydadzą pieniądze, zaczną się z nimi problemy. Związki zawodowe nie chciały się zgodzić. Pominięto więc związki. Ich słuszne oburzenie pozostało na papierze, oni sami do dziś - na związkowych posadach. Po roku przyklepali. ZWUT nie mógł być wtedy zadowolony. Jego nabywcy zrobiono dziurę w