na razie pod hasłem rekompensaty Polski na zachodzie w razie utraty ziem na wschodzie&lt;/&gt;. Do myśli tej wrócił w dwa dni później minister &lt;name type="person"&gt;Romer&lt;/&gt;. Mówił, że ambasador &lt;name type="place"&gt;Polski&lt;/&gt; w &lt;name type="place"&gt;Waszyngtonie&lt;/&gt; - &lt;name type="person"&gt;Jan Ciechanowski&lt;/&gt; (uczestniczył w tych marcowych dniach w posiedzeniach gabinetu, składając sprawozdanie ze stanu spraw polskich w &lt;name type="place"&gt;Stanach Zjednoczonych&lt;/&gt;) - powinien otrzymać instrukcje podkreślające pierwszeństwo postulatu zapewnienia Polsce &lt;q&gt;pełnej suwerenności i zabezpieczenia bytu narodu polskiego, co wymaga pełnego wyzyskania przyjętej przez aliantów zasady rekompensat terytorialnych na zachodzie za wszelkie straty na wschodzie&lt;/&gt;.<br>Słowa te nie oznaczały wprawdzie akceptacji linii Curzona, zakładały jednak - w imię suwerenności i bezpieczeństwa &lt;name type="place"&gt;Polski&lt;/&gt; - przesunięcie terytorialne ze wschodu