towarowych i niezrównoważenia rynku konsumpcyjnego. Na tym tle w naturalny sposób powstawały koncepcje reform gospodarczych, w tym również bardziej radykalnych, własnościowych. Postulaty reform wysuwali niektórzy przedstawiciele ówczesnej władzy, ale przede wszystkim opozycji, która - po 3-4 latach "uśpienia" spowodowanego szokiem stanu wojennego - od połowy lat osiemdziesiątych w sposób coraz bardziej otwarty i przemyślany włączała się do dyskusji nad reformą ustrojową, dostrzegając właśnie w gospodarce zasadniczą słabość państwa totalitarnego i uważając gospodarkę za obszar, w którym władza będzie skłonna najłatwiej ustąpić, uruchamiając tym samym lawinę przemian ustrojowych.<br>Pierwsze zdecydowane postawienie problemu niezbędności prywatyzacji gospodarki polskiej znalazło się najprawdopodobniej w artykule Rafała Krawczyka