strasznego "Halt!", bo przecież setki Niemców kręciły się dokoła. Nic takiego się nie stało. Nie wierząc swemu szczęściu, spocony i drżący dotarłem do zbawczej bramy. Drzwi otworzył mi Jelonek.<br>- Już myślałem, że cię złapali - powiedział. - Mógłbyś odłożyć na inny dzień te swoje sprawy. Co to za teczka?<br>- Z cukierkami - odparłem otwierając teczkę. - Moja pani prosiła mnie, żebym je rano dostarczył do sklepu na Marszałkowską.<br>- Może w ogóle przerzucisz się na cukierki? - parsknął ironicznie Jelonek. - Dają mniejszy dochód niż waluta, ale zajęcie spokojniejsze, a i podjeść można. Pamiętasz Sosnowskiego?<br>- Pamiętam - odparłem. Był to jeden ze znanych waluciarzy.<br>- Wygrzebali mu dzisiaj pięćdziesięciodolarówkę z