zygzakowatym. Powierzchnia komórek może być niejednokrotnie powiększona przez wypustki &lt;page nr=24&gt; cytoplazmatyczne, niedostrzegalne pod mikroskopem optycznym (microvilli), które wnikają do światła naczynia. Badania przeprowadzone za pomocą mikroskopu elektronowego wykazały, że w pewnych narządach (wątroba, gruczoły dokrewne, kosmki jelitowe, kłębki naczyniowe nerek) komórki śródbłonka w miejscach, gdzie nie ma jądra komórkowego, mają małe otworki (pory), przesłonięte niekiedy błoną komórkową (ryc. 6). Są to naczynia włosowate z otworkami w śródbłonku (ryc. 6). Przechodzenie substancji płynnych przez komórki śródbłonka odbywa się na zasadzie pinocytozy oraz cytopempsis (ryc. 7).<br>Komórki śródbłonka spoczywają na cienkiej bezstrukturalnej błonie podstawnej, wzmocnionej włóknami srebrochłonnymi o przebiegu okrężnym. Submikroskopową budowę błony podstawnej