z kilkuset epigramatów ośmiowierszowych, trzynastozgłoskowych, rymowanych na ogół dokładnie, parzyście. Ta zwięzłość nie jest tu po prostu kwestią sprawności i doskonalenia warsztatu, choć skądinąd osiągnięcie i konsekwentne utrzymanie konstrukcji epigramatycznej byłoby niemożliwe bez techniki dokładnego rymu. Istotą Źwierzyńca jest myślenie emblematyczne i ikonologiczne.<br>Emblem znaczył w XVI w. tyle, co ozdoba, godło, a także dewiza. Andrea Alciati wydał w 1531 r. zbiór godeł i dewiz pt. Emblematum liber ułożony w ten sposób, że po tytułowym haśle (lemma) następował rysunek, a po nim epigram, w którym autor komentował i rozwijał sens rysunku. Emblematyka zdobyła szybko ogromną popularność; z czasem (na przełomie XVI