którym zbiera się ekonomiczne dobre towarzystwo, podłoga leży skosem i wszystkich gości zmiata do jednego kąta. Jak w "Gorączce złota"...<br>Po drugie, politykę gospodarczą wszystkich polskich rządów po 1987 (to nie pomyłka w druku!) z obecnym włącznie kształtuje ten właśnie paradygmat, a wspomniane przez Zielińskiego niesprawne ideologie są co najwyżej ozdobnikiem i obciążeniem propagandowym i wyborczym.<br>Jest coraz więcej zrozumienia jak niedobre są konsekwencje takiej gry.<br>"Nie należy - mówi Zbigniew Brzeziński (cytuję za "Polityką" z 29 X 94) - odrzucać tych strategii przemian, które zakładają wolniejsze przechodzenie poszczególnych faz i które opierają się raczej na stałym kierowaniu rządowym niż tylko na niezależnych