znużenie. Do fechtunku używano krótkiej, tępej szpady, niejednokrotnie nawet drewnianej lub drewnianych mieczy. Do walk pięściarskich, ulubionych przez młodszych gladiatorów, używano skórzanych rękawic lub, na wzór grecki, owijano rzemieniami z niewyprawionej skóry palce i dłonie obu rąk. Przydział broni zależał od stopnia wyszkolenia gladiatora i jego rangi. Starsi, mistrze, jako oznakę swej godności posiadali oprócz metalowej laseczki małe prostokątne tabliczki z kości słoniowej zawieszone na szyi na sznurku lub niekiedy nawet na cienkich, srebrnych łańcuszkach. Tabliczka była opatrzona imieniem gladiatora i jego pana oraz datą pierwszego wystąpienia na arenie.<br>W szkole panował ostry rygor wojskowy. Karność, bezwzględne posłuszeństwo, ściśle wymierzany czas