starobabilońskiego, uczynił go swoją stolicą. Kolejny okres wielkiego rozkwitu Babilonu nastał po upadku państwa asyryjskiego, za panowania wielkiego króla Nabopolasara (625-605 r. p.n.e.) i jego syna Nabuchodonozora II (604-562 r. p.n.e.). Ten ostatni opanował Syrię i Fenicję, pokonał Egipcjan, po zdobyciu Jerozolimy (597 r. p.n.e.) wziął Żydów w "niewolę babilońską", a miasto zniszczył. Nabuchodonozor był też wielkim budowniczym, za jego rządów Babilon stał się jednym z najwspanialszych miast świata. To on kazał otoczyć miasto potrójnymi murami, wzniósł górny poziom Bramy Isztar, zbudował świątynie i wspaniałe pałace ze słynnymi, zaliczanymi do siedmiu cudów świata, wiszącymi ogrodami