zgarniająca siano na wały. Wtedy łąki zaludniały się ludźmi z grabiami i widłami, i zaczynały porastać rzędami kop. Pod którąś z nich zasiadał ojciec, psy rozkładały się obok w jej cieniu, nad łąką drgało rozgrzane powietrze... <br>Dziewczyny - niektóre bardzo piękne - w kolorowych chustkach na głowach, tanecznym, płynnym ruchem zgarniały szeleszczące, pachnące siano na nastroszone stosy, które chłopcy zamieniali w strome, wysokie kopy. Żaby skakały w popłochu wywołując okrzyki przestrachu i wybuchy śmiechu. Bociany spacerowały niespiesznie wśród pracujących, co chwila uderzały dziobem w trawę i podnosząc wysoko głowy połykały zdobycz. A potem odlatywały, by nakarmić małe. Były to najczęściej dwie "własne" pary