całą przestrzeń powieściową. Fantazmaty Panny Nikt nie przywodzą na myśl psychologii obłędu, ale tworzą "teatr magiczny", będący alegorią religijnego w istocie dążenia do samopoznania.<br> Marysia wychowana w polskiej, bezrefleksyjnej religijności nagle staje wobec doświadczeń wewnętrznych, którym nie umie sprostać i religia jej w tym nie pomaga. "Religia to nie są pączki u cioci" - powiedział Andrzej Stasiuk i takie właśnie dramatyczne rozumienie religii można odnaleźć zarówno w jego prozie, jak i w Pannie Nikt. Marysia zmuszona jest do wyboru między bezmyślnym trwaniem w kręgu tradycji a niebezpieczną drogą wolności wewnętrznej. Rzecz interesująca, że szalona artystka Kasia wygłaszała płomienną - przywodzącą na myśl traktaty