bramie wydzielonej z reszty architektury, przywiezionej skądś i dolepionej do tej niewinnej, letniej, lękliwej całości... Brama wraz z kobietą stawała się centrum nieruchomości... Pole grawitacyjne czarnej bramy chwyta czarną kobietę, jak sieć pajęcza czarnego pająka chwyta czarną muchę... I mucha tkwi potem martwa i wysuszona... od dawna... czy zjedzona przez pająka, czy niezjedzona - tego nie wiemy... I tak tkwiła w bramie - najpierw widoczna od tyłu, potem, kiedy minęliśmy ją - od przodu... niewidząca i obojętna, trzymała swoją książeczkę... Czy była<br> &lt;page nr=170&gt;<br> prostytutką, czy turystką?... A może była szaloną, może świętą... a może po prostu... Któż może to wiedzieć... Tak, cóż robić, muszę powiedzieć