Tak<br>obładowani wyszli z parowu na step. Bez chwili wahania udali się wzdłuż<br>łańcucha pagórków na południe.<br> Wędrowali kilka godzin niemal nie odpoczywając. Nie napotkali śladu<br>swych koni ani też jakichkolwiek dzikich zwierząt. Jak okiem sięgnąć<br>leżał przed nimi pożółkły step, a na niebie przesuwało się coraz<br>bardziej ku zachodowi palące słońce. Zgłodniali Tomek i bosman<br>odczuwali zmęczenie. Z trudem powłóczyli nogami, potykali się o kępy<br>trawy bądź zapadali w wykroty, aż w końcu bosman rzucił siodła na<br>ziemię i przysiadłszy na nich wysapał:<br> - Musimy odpocząć! Spociłem się, drałując w tym upale.<br> - Chyba nie zaczęli nas jeszcze szukać - markotnie powiedział Tomek