historyka, który właśnie pisze pracę o Piłsudskim w latach 1918-1922.<br>Oczywiście nie zamierzam choćby w najmniejszym stopniu kwestionować swobody publicysty interpretowania tak postaci jak i wypadków historycznych według swego uznania choćby najbardziej subiektywnego. Wydaje mi się jednak, że interpretacja Hostowca jest tak w tym wypadku nietrafna, a wybór symbolicznych pamiątek tak nieszczęśliwy, że wola o komentarz ze strony historyka. Rozumiem zupełnie zażenowanie Hostowca małością, szarością i bezbarwnością dwudziestolecia: nie spełniło ono nadziei Norwida wypowiedzianych w niestety nie-proroczej "Pieśni od ziemi naszej" ("Braterstwo ludom dam gdy łzy osuszę..."). Ale za to nie autor odezwy "Do mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego