i długo pacjent Twardowski odmawia tę swoją noworoczną litanię, by mieć siły na jakiekolwiek powszednie zajęcia.<br>Do tej pory nie zwlókł się z zaśmierdłego pijackim potem wyrka.<br>Nie zdobył się nawet na wyprawę do kolejki po ś niadanie - nie mówiąc już o umywalni czy łazience.<br>Brudne światło dnia razi źrenice, pamięć o wczorajszym bankietowaniu poraża sumienie. Biedny tchórz!<br>Kiedy słyszy wreszcie na korytarzu głos Frankera, nakrywa się z głową, odwraca zarosłą twarz do ściany, udaje ciężki oddech śpiącego chorego człowieka.<br>Ordynator jednak bez żadnego współczucia potrząsa ramieniem pacjenta Twardowskiego. Raz, drugi, czwarty.<br>Grzegorz nie może dłużej grać swej roli: - Spał pan