zwłoki decyzje i wcielił je w czyn.<br>Wszyscy kochamy ten serdeczny i pewny siebie uśmiech Handkego. "Idziesz pogodny, blask wiecznych ogni - łagodzi twarz". O rozpaczy - było to pisane do kogoś innego i z myślą o kimś innym. Owszem, Pluton i Merkury dalej majestatycznie płyną po odwiecznych orbitach. Kiedy jednak dekrety pana ministra dotarły do lasów sosnowych, okazało się, czego nikt przedtem nie sprawdził, gdyż wyższa jest teoria nad praktyką, że na przykład sosnówka zupełnie nie lęgnie się w sosnowej Puszczy Kampinoskiej (L. Tomiałojć "Ptaki Polski", s. 209). I powstał pisk i straszny płacz. Trzeba było sosnówki przesiedlać, wyrywać im pióra z ogonów