prosił i prosił, a mamusia nie umie nigdy odmówić, więc nieszczęście spadło na mnie.<br>- A kiedy ten obcy ma przyjść po odpowiedź? - spytał Adaś pilnie bacząc, aby nie zdradzić niepokoju.<br>- Wieczorem - odpowiedziała pani Niemczewska. Adaś rozmyślał gwałtownie, po czym rzekł:<br>- Proszę pani, czy ja nie mógłbym pani pomóc?<br>- Och! - zawołała panienka. - Z nieba pan spadł.<br>- Pan jest zmęczony - mówiła pani Niemczewska. - Możesz to zrobić sama. List jest krótki.<br>- Tym prędzej go przetłumaczymy! - rzekł Adaś z gorączkowym pośpiechem. - Ja znam dość dobrze język francuski, a czego ze starego języka nie zdołamy przetłumaczyć, tego się we dwoje domyślimy. Namiętnie zresztą lubię stare szpargały