na sprawy państwowe. Jego alter ego stał się nowo mianowany kanclerz, arystokrata Axel Oxenstierna, który szybko wyeliminował wpływy ludzi mających pilnować go w jego własnym urzędzie. Ugoda z1611 r. nie była jednak jednostronną kapitulacją. Król wprawdzie podzielił się władzą z arystokracją, ale zachowawszy część ekipy ojca na kluczowych stanowiskach, potrafił panować nad sytuacją stosując zasadę "dziel i rządź".<br>Obie strony - król i arystokracja - były zgodne, że reforma wojska i przebudowa administracji są absolutnymi priorytetami. Proces reformy administracji zaczął się w 1614 r. Sąd apelacyjny (Svea Hovrätt) był pierwszym urzędem centralnym o charakterze kolegialnym i ściśle określonych kompetencjach. Po nim zreorganizowano kancelarię