jeszcze sporo czasu - odpowiedział starszy z towarzyszących mu. Starał się zdanie wypowiedzieć jak najnaturalniej i dlatego zabrzmiało fałszywie i matowo. Zląkł się, chrząknął.<br>- Chwilkę... sznurowadło - powiedział trzeci, najmłodszy.<br>Pochylił się i przyklęknął na skraju chodnika. Tamci stanęli, sięgając po papierosy. Człowiek w płaszczu był odwrócony plecami do poprawiającego sznurowadło. Przypalał papierosa i zdziwił się, kiedy nagle ten, który podawał mu ogień, objął go wpół i przycisnął do siebie z niedźwiedzią siłą. Człowiek w płaszczu już teraz wszystko zrozumiał i spocił się nagle.<br>Chłopiec poprawiający sznurowadło odgiął się gwałtownie jak sprężyna i z rozmachem uderzył. Zabrali dokumenty i broń, po czym starszy