Miał tylko jedną myśl: dotrzeć jak najszybciej do Widmara, powiedzieć mu, co widział, otrzymać pieniądze i wreszcie skończyć z tą ciemną i przykrą sprawą, w której trybach szamotał się już od tygodnia. Teraz gdyby nawet chciał, nie mógł się z nich wydostać. Tydzień temu krawiec Gold dowiedział się z dziecinnego paplania i bełkotu Borucha, że w sąsiedniej kamienicy ktoś wreszcie zamieszkał. Nie przypisałby temu znaczenia, gdyby nie przypadek. Tegoż bowiem poranku zobaczył przez okno chirurga Tamtena. I tegoż poranku dziewięcioletni Boruch powiedział mu, że widział, jak do kamienicy wchodziła żona jego klienta.<br>Wtedy krawiec poszedł do Widmara, miał właśnie odnieść do