wyłącznie osobistymi niechęciami i sympatiami. W 1994 r. liderzy prawicy pomylili się w swoich rachubach. A. Chmiel wygrał, ale SLD, nie oglądając się na wczorajszych koalicjantów, zagrało va banque i zgłosiło swojego kandydata na burmistrza, a ostatecznie w zamian za liczne stanowiska, poparło Jana Bronsia. Jak będzie tym razem? Sytuacja - paradoksalnie -jest bardzo podobna, a zarazem całkiem inna. O podobieństwach układu sił już wspomniałem. A jej inność polega na tym, że w 1994 r. SLD i grupa osób skupiona wobec Jana Bronsia patrzyli na siebie wrogo. Ale po czterech latach współpracy w samorządzie dystans pomiędzy nimi wyraźnie się zmniejszył. Radni SLD