wszystko wynosi spontaniczność nieprzewidzianego. Utopia?<br>Zapewne. Mitologia? Oczywiście. Ale wiadomo, jak blisko od literatury do mitologii, i wiadomo także, że nie ma w wielkiej literaturze optymizmu innego niż optymizm utopii.<br>Panowanie Himalajów nie pada - na dobrą sprawę - pod ciosami z zewnątrz. Następcą tronu jest Szarm, Szarm zaś godzi się powiedzieć pas. Nie może sprostać młodości, nowości, nagości... Tym samym motywacja społeczna zostaje zastąpiona mitologiczną, zgodnie ze słowami i zamiarami Gombrowicza (czy muszę mówić, że słowu "mitologia" nie przypisuję ujemnego znaczenia?). Rywalizacja Szarma i Firuleta o Albertynkę została zabawnie oparta na obyczajowej anegdocie:<br>wydzieranie sobie utrzymanek było przecie ulubioną zabawą młodych ludzi