Znaleźli się w jakimś zaułku, na tyłach starej kamieniczki. Rosło tam rozłożyste drzewo o przedziwnych, nieznanych liściach. <br>- Co to za drzewo? - spytała. - Jest naprawdę niezwykłe. <br>- Nie wiem, nie znam się na drzewach - odparł zaskoczony. <br>- Myślałam, że chciałeś mi je pokazać. <br>- Nie, chciałem ci pokazać okno. To na pierwszym piętrze. <br>- Z pelargonią na parapecie?<br>- Tak. <br>Zuzanna zdziwiła się, bo było to zwyczajne okno o wąskich okiennicach. Ktoś je lekko uchylił. <br>- No to możemy już iść - powiedział Andrzej. <br>Zuzanna patrzyła na niego. <br>- Ale... dlaczego mnie tu przyprowadziłeś?<br>- Bo ci chciałem pokazać okno, za którym spędził ostatnie chwile Norwid. W tym pokoju umarł. <br>- Okno