z niezadowoleniem. - Trzeba było powiedzieć, że mnie nie ma. Przepraszam cię, Willi - i podszedł do budki telefonicznej.<br>- Przy aparacie Tamten -- rzekł. "Cóż to za potworny głos!" pomyślał. - Bardzo żałuję - krzyknął do słuchawki - ale naprawdę przyjść nie mogę. Może mnie zastąpić asystent. - Membrana zacharczała i chirurg wyraźnie posłyszał jakiś pomruk. "Na pewno jakaś stara wiedźma - pomyślał - co ona tam gdera?" Nagle kobiecy głos w telefonie zmienił się, stał się śpiewny i melodyjny. Wydało się., że to mówi ktoś całkiem inny. ,- Halo, słucham! - krzyknął doktor zdziwiony. Nie wiedzieć czemu, uczuł lekkie podniecenie zmysłowe, głos w słuchawce zrodził w nim szereg lubianych, prawie niezdrowych