jednak błądząc tak natknęli się raptem na nasz samochód, bez słowa wsiedliśmy, uważając wieczór za zakończony. Zostałem odwieziony pod "Wandę". Tuśmy się pożegnali.<br>- Dziękuję za towarzystwo - rzekł Wieśniewicz. - I powodzenia!<br>- Powodzenia! Powodzenia! - odparłem. - To ja dziękuję.<br>W pokoju - nie rozpakowana walizka. Ale nie miałem już na nią sił. Wyciągnąłem tylko pidżamę i nie myjąc się nawet, skoczyłem do łóżka. Zasnąłem z miejsca i obudziłem się koło dziesiątej, świeży i wypoczęty, bez śladu rozbicia, jakie zwykle dokucza po alkoholu. Wyszedł mi on na zdrowie, bo pijąc ruszałem się, a także pewnie dlatego, że serce miałem lekkie. Byłem wesół przez cały wieczór. Sny