porównać z osiągniętym po roku 1890 stanem, po siedemdziesięciu latach prób, projektów i przebudów, trudno o jawniejszy przykład upadku sztuki architektonicznej w drugiej połowie XIX stulecia. Niekształtny, nieproporcjonalny, z fatalnym układem czterech &lt;orig&gt;pseudowież&lt;/&gt; nad częścią środkową, pałac krzeszowicki charakteru reprezentacyjnego, chociaż go zamierzono, w swojej bryle nie posiada.<br>W zaraniu pierwszej wojny światowej kończy się świetność hrabstwa tenczyńskiego. Jak każda przejrzałość formy już martwiejącej ta świetność jaśnieje niejednym blaskiem. Część rozległych lasów przemieniona w zwierzyniec. Sarny i ministrowie. Specjalna bażantarnia. My, urodzeni w tych latach, już tego nie pamiętamy. Pragniesz wiedzieć, jak wyglądało - &lt;page nr=24&gt; patrz do klasyka tej warstwy i tych lat