wycięła połowę zagranych nieprzyzwoitości.<br> W doborowym ensamblu: Anna Seniuk - nad wyraz pretensjonalna w swej głupocie mama, Wojciech Pszoniak - naiwny, niczego nie dostrzegający tatuś, Jerzy Stuhr - kochanek mamy, rola Lili zasługuje na szczególną uwagę swą konsekwencją i nowatorstwem ujęcia. Dzięki Annie Dymnej z drugoplanowej (wedle tradycji grały ją dzieci) stała się pierwszoplanową; bodaj najważniejszym krzywym zwierciadłem odbijającym upiorny, mieszczański świat. Była to w jej karierze, bez przesady, rola przełomowa - nareszcie szerokiej publiczności mogła pokazać odmienną skalę swoich umiejętności.<br>Nareszcie też spełniać się zaczęły marzenia aktorki. Zaczęła grać role kobiet perwersyjnych, o skomplikowanej psychice czy paskudnych duszach. Ot, choćby takie półkurwie jak Luda