Tadziu - robi to takie wrażenie, jakby nas uwięziono. Żółte mury.<br> Błyskają światła w środkowych oknach kazarmy. Tadzio wstaje i patrzy dookoła<br> TADZIO<br>Ja znam ten dom. Tu stoi wojsko. Wyjście nad morze jest tam.<br> Wskazuje na bramę kazarmy<br> EDGAR<br> z rozczarowaniem<br>Ach, tak! Myślałem, że to więzienie. Czuję się jak pies na łańcuchu, którego spuszczono i który nie umie już biegać. Całe życie będę chodzić<br>&lt;page nr=84&gt;<br>koło budy i nie będę miał odwagi uciec, żeby nie poczuć, że może, a nuż, to nieprawda i jestem uwiązany dalej.<br> do Tadzia<br>Ale powiedz mi raz, skąd się tu właściwie wziąłeś?<br> TADZIO<br> po chwili namysłu