zauważalna i dydaktyczna, ale również plastyków, muzyków i ludzi teatru. Zyskiwało im to sławę i wygodną egzystencję.<br>Było w tym sporo cynizmu. Przypominam sobie, co powiedział Marian Niżyński, gdy dostał przed wojną nagrodę za tom wierszy pt. Trzy mgły:<br>- Postawiłem przed sobą na biurku fotografię Piłsudskiego i spoglądając na nią pisałem. Była moim drogowskazem. Tylko w ten sposób mogłem zyskać pochlebne oceny.<br>I nie omyliłem się.<br>Podobnie czyniło wielu artystów, z tym że na fotografii była zupełnie inna osoba. Poczytajmy sobie nekrologiczne wiersze i wypowiedzi głośnych pisarzy po śmierci Stalina. Może kilku stworzyło te epitafia z przekonania, większa część łkała kłamliwie, ciesząc