wrogiej i rzymskiej osiągnie ten zaszczyt. Ale droga przed nim ciężka. Rozbite armie konsulów, wojsko zdemoralizowane niepowodzeniami pierzcha na sam okrzyk "Spartakus". W skarbie państwowym pustki... No cóż, ofiaruje swoje kapitały, ale każe sobie za to później dobrze zapłacić... pater patriae, zbawcą ojczyzny go nazwą, gdy uwolni państwo od tej plagi buntu... odzyska swoje latyfundia na południu... czyż interesy państwa nie wiążą się w najpiękniejszy sposób z jego własnymi interesami? Odda największą przysługę państwu i sam na tym zarobi, dobrze zarobi.<br>I pretor Marek Krassus uśmiechnął się.<br>W tym czasie chyba nikt w całym Rzymie nie potrafił się uśmiechać.<br>Trwoga padła