zasłynęła Modrzejewska. W ogóle żadnych wielkich, z wyjątkiem Medei. Walczyłam o Medeę właśnie ze względu na serial: uważałam, że nie miałabym jednak prawa zagrać Modrzejewskiej, gdybym przynajmniej raz nie spróbowała wyjść na scenę w wielkiej, tragicznej roli, napisanej wierszem.<br>Powinniśmy mieć próby z partnerami, jak w teatrze. Tymczasem przychodziliśmy na plan, stawaliśmy w dekoracji, kamera ruszała i zaczynaliśmy grać. Partnerowali mi aktorzy, którzy też w tych sztukach nie grali, nie mówiąc już o tym, że z powodu komplikacji obsadowych czasami na pół dnia zostawałam sama z ekipą i grałam do ścian albo krzeseł, wyobrażając sobie partnerów, którzy już zjechali z planu