średnich ośrodków miejskich. Sutenerzy mieli też często inne zajęcie: trudnili się szynkarstwem, byli zawodowymi żołnierzami, przykupniami, włóczęgami, żebrakami. Charakterystyczna dla tego środowiska jest spora liczba kobiet, które miały lepszy dostęp do młodych dziewcząt. Stręczyciele nie stanowili jednolitej grupy. Obok jednostek mających 1-2 podopieczne byli też posiadacze własnych lokali, sieć pośredników i rozległe koligacje rodzinne w wielu miastach. Jednak przeciętne zarobki sutenera zbliżone były do zarobków prostytutek i w skali rocznej nie odbiegały od wynagrodzenia wyrobników. Niemożliwe wydaje się ze względu na rozpiętość opłat oszacowanie zarobku przeciętnej prostytutki. Na pewno funkcjonowała pewna hierarchia od ulicznic i pracownic katowskich zamtuzów, przez pracujące