mną, to tylko dlatego, że naprawdę chce zostać.<br>- Co tak patrzycie? - mówi do tamtych.<br>- Pierwszy raz poszłam do niego, bo dał z góry dwa tysiące. Rano oddałam mu te dwa, a od siebie dodałam trzy.<br>Nie chciał, przyjąć, głupi stary kozioł.<br>Podarłam wszystkie pięć! - i po chwili: - Kto się ruszy po moje rzeczy? No? - Nikt - stwierdza Małgorzata.<br>Rozstrzygam ten spór: panie pójdą po obiedzie na kawę, natomiast my z Twardowskim pojedziem y po rzeczy Rity.<br>Nikomu poza mną ów wyrok się nie podoba, ale zostaje przyjęty bez sprzeciwu.<br>W kawiarni jest telefon - Rita zleca komuś tam spakowanie i przygotowanie walizek, potem przeprowadza