A więc... ach, jakaż ohyda... ohyda!<br>Znów odwrócił głowę twarzą do góry. "Nie będę zamykał oczu - pomyślał. - Jeszcze gotów mi kto przyjść i pomyśleć, żem umarł. Rozpoczęłyby się krzyki i macania koło serca, tak jak wczoraj z Bednarczykiem. Gdy będę leżał z otwartymi oczami, pomyślą, że, ot, leżę i cierpię po staremu. Chociaż, z zamkniętymi - myśleliby może, że śpię, nie budzono by mnie, lecz nie, muszę bardzo podle wyglądać, skoro mnie ta mała nie chciała podać lustra, oj, głupiutka. Tak, jeśli zamknę oczy, na pewno pomyślą, że już koniec, a ja pragnę mieć jeszcze spokój. Ciekaw jestem, jak długo ta historia potrwa