ostrzegały, że komuna wraca. Ideę służby cywilnej ośmieszono, coraz niższe stanowiska obsadzano z partyjnego klucza, rady nadzorcze posłużyły do zaspokojenia głodu będącego cztery lata na diecie aktywu, a system koncesji i zezwoleń zgrabnie wykorzystano do wzmocnienia swoich politycznych wpływów. Ale obóz solidarnościowy oprzytomniał. Prawica się zjednoczyła i poszła po władzę po to, żeby oddać ją ludziom. I oddała. Swoim ludziom. AWS szybko przestała być ugrupowaniem ideologicznym. A właściwie nie zaczęła nim być, jeśli zapomnieć o wieszaniu krzyża w sali Sejmu w przededniu pierwszego posiedzenia. Działacze najważniejszego odłamu akcji, Ruchu Społecznego AWS, przez polityków pozostałych odłamów AWS nazywanego partią władzy, nawet nie oponowali przeciw