bardziej udawał zmartwionego, niż był zmartwiony rzeczywiście. Wyrażał nadzieję, że uda mu się króla wyrwać spod złych wpływów i że zgłosi się pod sztandary patriotów. Stał się też później, już od roku 1790, mediatorem między królem a stronnictwem, a z korespondencji widać, że zbliżenie z królem było mu bardzo &#132;po sercu".<br> Znaczenie Potockiego na forum sejmu rosło i rosła jego samodzielność. W stosunku do brata Ignacego zajmował również pozycję coraz bardziej samodzielną. Jego Zasady do poprawy rządu skrytykował, a w roku 1791 opowiedział się &#150; wbrew jego intencjom &#150; za rozstrzygającym głosem króla w Straży. Jakkolwiek nie wchodził do ścisłego