oraz północnym Szlezwiku to wyjątkowo wyrazista ilustracja zjawiska, które Lenin określił jako niezrozumienie przez partię proletariacką, reprezentującą naród panujący, podstawowych jej zadań wobec narodu uciskanego. Świadczyły o tym zarówno postawa Wintera, wypowiedzi szeregu czołowych działaczy SPD w sprawach polskich, wniosek organizacji górnośląskiej o anulowanie umowy zjednoczeniowej z PPS zp i pochopna decyzja zjazdu jeńskiego w tej sprawie, jak i lekceważenie postulatów dotyczących wydawania prasy i materiałów agitacyjnych w języku francuskim czy duńskim. Większość tych funkcjonariuszy i przywódców SPD uważała zapewne, że spełnia swój obowiązek internacjonalistyczny, gdy przestrzega w życiu wewnątrzpartyjnym formalnej równości. Jednakże w tych wszystkich konkretnych wypadkach zasady prawdziwego internacjonalizmu