na co go stać i jedno jest dla mnie pewne - muszę być bardzo czujna i do ewentualnego ataku dobrze przygotowana, gdyż nie jest to przeciwnik, którego można zlekceważyć. <br>I stąd pewnie przed tą nową próbą, jaka się w mym życiu otwiera, trochę wątpliwości, trochę lęku i jakiejś jakby tremy. Ale pocieszam się, że to tylko przejściowe po sztucznej izolacji klinicznego zamknięcia. Może na zewnątrz tego klosza uda mi się mimo wszystko złapać właściwy rytm, ustawić na korzystnej pozycji, może, może... Lekarze uznają, że jestem gotowa do borykania się z życiem, a w końcu to chyba oni wiedzą najlepiej, jak to z