dużej wartości kroku próbkowania, czyli zbyt rzadkie pobieranie próbek spowoduje, że pewne informacje zostaną pominięte i nastąpi utrata informacji, niemożliwa do odrobienia przez dalsze procedury. Zbyt mały krok dyskretyzacji spowoduje z kolei wprowadzenie informacji nadmiarowych, zajmujących miejsce w nośnikach pamięci i wydłużających obliczenia.<br>&lt;gap&gt;<br>Generalnie, przy wyborze kroku próbkowania wyrażanym najczęściej pod postacią częstotliwości próbkowania &lt;gap&gt;, opieramy się na twierdzeniu Shannona. Krok próbkowania określa się na podstawie znajomości górnej częstotliwości sygnału. Częstotliwość tę ustalamy za pomocą filtru antyaliasowego, dolnoprzepustowego o częstotliwości granicznej &lt;gap&gt;.<br>Inaczej mówiąc, krok próbkowania zapewniający optymalne przeniesienie potrzebnych informacji do dalszej analizy jest równy co najwyżej połowie odwrotności maksymalnej częstotliwości sygnału mowy