Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Tygodnik Powszechny
Nr: 46
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 1994
od telewizora - wpatrują się w pingpongowy popis naszego bohatera, rzeczywiście daje do myślenia.
Za to rolę Piszczyka bierze na siebie jego ukochana, Jenny.
To ona daje się uwieść syrenim głosom kolejnych mód obyczajowych.
Najpierw opuszcza dom w rodzinnej Alabamie, ulegając pierwszemu złudzeniu: "bądź sławna!, wybij się!, pokaż co potrafisz!".
Potem - poddając się przeciwstawnej kontestatorskiej ułudzie - przystaje do komuny hipisów.
Forrest przygląda się w milczeniu tym odejściom, dochowując jej wierności z absolutną konsekwencją.
I ta wierność zostaje nagrodzona.
Na czym zatem opiera się proponowana przez film korekta mitu?
Co odróżnia tę zwycięską postać od przegrywających wykonawców obowiązujących w kulturze scenariuszy? Po pierwsze, oczywiście
od telewizora - wpatrują się w pingpongowy popis naszego bohatera, rzeczywiście daje do myślenia.<br>Za to rolę Piszczyka bierze na siebie jego ukochana, Jenny.<br>To ona daje się uwieść syrenim głosom kolejnych mód obyczajowych.<br>Najpierw opuszcza dom w rodzinnej Alabamie, ulegając pierwszemu złudzeniu: "bądź sławna!, wybij się!, pokaż co potrafisz!".<br>Potem - poddając się przeciwstawnej &lt;orig&gt;kontestatorskiej&lt;/&gt; ułudzie - przystaje do komuny hipisów.<br>Forrest przygląda się w milczeniu tym odejściom, dochowując jej wierności z absolutną konsekwencją.<br>I ta wierność zostaje nagrodzona.<br>Na czym zatem opiera się proponowana przez film korekta mitu?<br>Co odróżnia tę zwycięską postać od przegrywających wykonawców obowiązujących w kulturze scenariuszy? Po pierwsze, oczywiście
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego