z taką bojaźnią.<br> Wiem, dobrze wiem, że jeśli nie dzisiaj, to za kilka dni powiedzą mi o tym.<br> <page nr=55><br> A ja przecież muszę skończyć, muszę uporać się ze sobą, muszę to swoje życie zobaczyć jeszcze raz od nowa...<br> Muszę skończyć notatki, które w tej chwili są moją koniecznością, jedyną potrzebą...<br> Kiedy poddaję się wspomnieniom, nawet nie odczuwam bólu, tłamszę go swoimi myślami.<br> Nie odzywam się pierwsza.<br> Czekam, co powie Monika.<br> Patrzy na mnie i milczy.<br> - Proszę jeść, a powoli wróci pani do zdrowia - mówi prawie obojętnie.<br> Odetchnęłam z ulgą.<br> Nie obwieszcza mi tej konieczności, o której wiem, że to musi nastąpić.<br> Chciałabym z