wcześniej - wiecie, gruba warstwa podkładu, włosy w kok, okulary i wyglądałam co najmniej na 21 lat. <br>Te 21. urodziny też miały być specjalne, ale nie były. Spędziłam je poza Polską, w gronie trochę przypadkowych ludzi i jakoś tak przeleciały. Ale "trzydziestka" miała być czymś naprawdę szczególnym. Miałam przestać być wieczną podfruwajką i "tą dziewczyną w jasnym swetrze". Trzydzieste urodziny miały w magiczny sposób otworzyć przede mną bramę z napisem "dojrzałość". Miałam stać się w pełni ukształtowana, dojrzała, odpowiedzialna, świadoma swojej kobiecości i tym podobne. <br>Tymczasem kiedy się obudziłam rano, niczego takiego nie poczułam. Poza zwyczajowym lękiem, czy wystarczy przygotowanych na wieczorną