też otwarty. Hol jest po drugiej stronie. Tam lustro na konsoli ranne gwieździście, koliste smugi pęknięć. Wiatr nawiał śniegu na posadzkę, drzwi na ganek otwarte na oścież.<br>- Gdzie jest mój ojciec? - spytała w przestrzeń Hania. - Oni zastrzelili chyba ojca.<br>Marta zostawiła ją pod lustrem, wyszła na ganek. Surma stał na podjeździe otoczony przez radzieckich żołnierzy. Między nimi perorował dzierżawca rybnych stawów, Żak. Coś tłumaczył, przekonywał o czymś wojskowych, pomagając sobie niecierpliwymi gestami. Rosjanie słuchali nieuważnie, może wrogo. Wymieniali między sobą jakieś zdania. Ile to trwało? Minuty, godziny? Marta pojęła, że na jej oczach toczy się spór o życie Surmy. Żak pełni