raz<br>dziennie dzwoniła do syna?<br> Wisiała nad nami reguła, od której nie będzie odstępstw.<br> Nieprawda, że nasze pielęgniarki nie przejmowały się losem<br>Jacusia, syna, który co dzień tracił matkę.<br> Ilekroć dopadł go paroksyzm, zawsze któraś głaskała go długo po<br>głowie.<br> Byłem więc radykalnie odcięty od wszelkiego kontaktu z Heleną.<br> Listy podlegały lekturze - nawet nie wiem, kto się tym z urzędu<br>zajmował, a zajmował się na pewno - sama myśl o podkładaniu komuś pod<br>nos moich intymności wprawiała mnie w stan oburzenia.<br> Jedyny list, jaki mógłbym napisać, byłby pełen wymysłów i<br>szyderstwa jako prezent dla lektora.<br> &lt;page nr=186&gt;<br> Oczywiście Helena mogła przysłać mi list, do