i o tym, że będzie biegać. Na talerzyku dla lalek przyniosła im świeżej wody, obok położyła listki, a potem wypuściła liszki z pudełka, by zaznały choć trochę wolności. Leżała na podłodze, obserwując ich spacery i wspinaczki, gdy nagle w drzwiach stanęła Helena.<br>- Co to za obyczaje, Joanno, żeby leżeć na podłodze? - Joanna zerwała się szybko i spojrzała Helenie prosto w oczy, próbując powstrzymać jej wzrok przed zsunięciem się na podłogę, gdzie spacerowały wszystkie cztery, nie zdając sobie sprawy z grożącego im niebezpieczeństwa. Patrz na mnie, patrz na mnie, patrz na mnie - powtarzała w myślach, próbując zahipnotyzować Helenę, która kolejny raz pod